خدمات
ریخته‌گری آلومینیوم، ریخته‌گری روی، ماشینکاری CNC، تراشکاری CNC، فرزکاری CNC، قلاویزکاری، سوراخکاری، بورینگ، مهرزنی
حداکثر اندازه قطعه：
قطعات فرزکاری شده تا ابعاد 31.49 اینچ در 19.68 اینچ در 20.47 اینچ (800 در 500 در 520 میلی‌متر).
تلرانس‌های عمومی: تلرانس فلزات +/- 0.005 اینچ (+/- 0.127 میلی‌متر) در نظر گرفته می‌شود.
تلرانس‌های دقیق: +/- 0.01 میلی‌متر
حداقل اندازه ویژگی
0.020 اینچ (0.50 میلی‌متر). این مقدار ممکن است بسته به هندسه قطعه و جنس انتخابی متفاوت باشد.
ماشین‌های تراش CNC از یک روش کاهشی برای ایجاد شکل مورد نظر استفاده می‌کنند. با ایجاد G-Code، یک میله خالی از مواد اولیه در سه نظام (chuck) اسپیندل ماشین تراش بارگذاری می‌شود. سه نظام قطعه کار را در جای خود نگه می‌دارد در حالی که اسپیندل می‌چرخد. هنگامی که اسپیندل به سرعت رسید، یک ابزار برش ثابت با قطعه کار تماس پیدا می‌کند تا مواد را تا زمانی که هندسه مورد نظر حاصل شود، بردارد.
مانند آسیاب‌های CNC، تراش‌های CNC را می‌توان به راحتی برای تکرارپذیری بالا تنظیم کرد، که آنها را برای همه چیز از نمونه‌سازی سریع گرفته تا تولید با حجم کم و زیاد عالی می‌کند. مراکز تراش CNC چند محوره و تراش‌های سوئیسی امکان انجام چندین عملیات ماشینکاری را در یک دستگاه فراهم می‌کنند و آنها را به گزینه‌ای مقرون به صرفه برای هندسه‌های پیچیده تبدیل می‌کنند که در غیر این صورت به چندین ماشین یا تعویض ابزار در یک آسیاب CNC سنتی نیاز دارند.
فرزکاری CNC
- فرآیند فرزکاری از تیغه‌های چرخان برای برداشتن مواد از قطعه کار استفاده می‌کند. یک دستگاه فرز دارای یک میز متحرک است که روی آن نصب شده است. ابزارهای برش ثابت هستند و میز دستگاه، مواد را حرکت می‌دهد و به این ترتیب می‌توان برش‌های دلخواه را ایجاد کرد. این نحوه کار در اکثر واحدهای تجهیزات فرزکاری است. سایر واحدهای مشابه، هم ابزار برش و هم میز را به عنوان ابزارهای متحرک دارند.یک دستگاه فرز می‌تواند عملیاتی مانند برنامه‌ریزی، کاهش سرعت، برش، قالب‌گیری، مسیریابی و سایر مسیرهای ابزار پیچیده را انجام دهد که آن را به یک واحد تجهیزات انعطاف‌پذیر در یک کارگاه ماشینکاری تبدیل می‌کند. دستگاه‌های فرز عملیات انعطاف‌پذیری را ارائه می‌دهند و به هزینه نگهداری کمی نیاز دارند. از آنجایی که معمولاً عمر طولانی و بدون نقصی دارند، بازده سرمایه‌گذاری بالا است.فرزکاری در حالت ایده‌آل به عنوان یک فرآیند ثانویه روی قطعه کاری که از قبل ماشینکاری شده است، اعمال می‌شود. این فرآیند به تعریف ویژگی‌ها کمک می‌کند و به عنوان یک "لایه نهایی" عمل می‌کند. از آن به عنوان یک فرآیند ثانویه برای اضافه کردن ویژگی‌هایی مانند سوراخ‌ها، حفره‌ها، شیارها و خطوط منحنی استفاده کنید.
ضربه زدن
- فرآیند بریدن رزوه درون یک سوراخ، به طوری که بتوان یک پیچ یا پیچک را در آن رزوه کرد، قلاویزکاری نامیده می‌شود. همچنین برای رزوه کردن روی مهره‌ها نیز استفاده می‌شود. این کار را می‌توان روی تراش یا با دست یا با تغذیه برقی انجام داد. صرف نظر از فرآیند، سوراخ باید با مته قلاویز با اندازه مناسب سوراخ شده و در انتها پخ زده شود.قلاویزکاری، رزوه‌کاری اقتصادی و پربازده، به ویژه برای رزوه‌های کوچک‌تر، را از طریق کاهش زمان توقف دستگاه، سرعت برش بالاتر و همچنین عمر طولانی‌تر ابزار، ارائه می‌دهد. این یک فرآیند تولید آسان، محبوب و بسیار کارآمد است که رایج‌ترین پروفیل‌های رزوه را پوشش می‌دهد و همچنین برای انواع ماشین‌آلات با اجزای غیرچرخشی و چرخشی مناسب است.
حفاری
- سوراخکاری فرآیند ایجاد یا اصلاح سوراخ‌ها با تماس یک ابزار برش چرخان با قطعه جامد است. از دستگاه فرز یا تراش نیز برای انجام سوراخکاری استفاده می‌شود. این کار به این صورت انجام می‌شود که سوراخ‌های استوانه‌ای با استفاده از مته در یک قطعه جامد از جنس ایجاد می‌شوند. این کار اغلب برای اطمینان از پایداری و دقت انجام می‌شود. سوراخکاری یکی از تکنیک‌های مهم ماشینکاری است زیرا سوراخ‌های ایجاد شده اغلب برای کمک به مونتاژ در نظر گرفته می‌شوند.مته‌ها دارای چند کانال مارپیچی هستند که در امتداد محور مته قرار دارند. این کانال‌ها که «شیار» نامیده می‌شوند، براده‌ها یا تراشه‌ها را هنگام ورود مته به قطعه مورد نظر، از سوراخ خارج می‌کنند.
خسته کننده
- همچنین به عنوان تراشکاری داخلی شناخته می‌شود، از سوراخکاری برای افزایش قطر داخلی سوراخ موجود استفاده می‌شود. سوراخ معمولاً با مته ایجاد می‌شود، یا ممکن است در ریخته‌گری فلز مغزه‌گیری شود. فرآیند سوراخکاری سه هدف را دنبال می‌کند که عبارتند از:اندازه گذاری: این فرآیند، اندازه و پرداخت سوراخ را مناسب می‌کند.صافی: سوراخ اولیه ریخته‌گری یا سوراخ ایجاد شده را صاف می‌کند.هم مرکزیت: این فرآیند باعث می‌شود که قطعه کار هم مرکز باشد و قطر خارجی آن در محدوده دقت دستگاه نگهدارنده یا سه نظام قرار گیرد. برای بهترین هم مرکزیت، تراشکاری قطر خارجی و سوراخکاری قطر داخلی در یک چیدمان انجام می‌شود، یعنی بدون جابجایی قطعه کار در حین عملیات.